Verkeer: zorgen dat Amstelveen niet stilstaat

Of je nu voetganger, (brom)fietser, motorrijder of automobilist bent, iedereen is deelnemer aan het verkeer en iedereen verwacht van de overheid dat deze probeert je zo snel, comfortabel en veilig mogelijk van punt A naar punt B te helpen. Het klinkt allemaal heel simpel, maar de werkelijkheid is een stuk weerbarstiger, zoals ik in deze collegeperiode heb ervaren. Het is een kwestie van keuzes maken.

Doorstroming en comfort is uiteraard heel erg belangrijk, maar toch ligt de focus in deze collegeperiode voornamelijk op verkeersveiligheid. En terecht, want veiligheid is voor mij belangrijker dan snelheid en comfort. Wie ooit bij een verkeersongeluk betrokken is geweest, weet dat persoonlijk letsel helaas vaak grote gevolgen heeft voor de rest van je leven.

Er wordt wel eens vergeten dat je als wethouder Verkeer vaak zeer nauw bij ongevallen betrokken wordt, iets wat je soms diep raakt. Als mij gevraagd wordt naar de zwartste dag als wethouder, hoef ik geen moment na te denken. Dat is het dramatische ongeval in april 2012 op het kruispunt van de Keizer Karelweg en de Graaf Aelbrechtlaan waarbij een jonge scholier om het leven kwam.

Ik ben daarom bijzonder gelukkig met alle maatregelen die we sinds 2011 in Amstelveen hebben genomen en de komende jaren nog zullen nemen om de verkeersveiligheid te verbeteren en ik hoop echt van harte dat het aantal ongevallen daarmee zal afnemen.

Eind 2010 is er geïnventariseerd voor welke verkeersmaatregelen en installaties in Amstelveen in de voorafgaande jaren eigenlijk geld was gereserveerd. Vervolgens was de vraag of bijvoorbeeld de geplande vervanging van verkeerslichten eigenlijk nog wel de beste oplossing was voor een bepaald kruispunt. Dus zowel qua veiligheid als qua doorstroming van het verkeer. Alle plannen werden dus ter discussie gesteld.

Dit door onze deskundige en gemotiveerde verkeermedewerkers uitgevoerde onderzoek leidde tot een zogenaamd Uitvoeringsprogramma Verkeer 2012 – 2015 met een totaal budget van circa €. 10 miljoen, dat in juni 2012 door de gemeenteraad werd goedgekeurd. In dit programma ligt de nadruk bij alle heroverwegingen nadrukkelijk op verkeersveiligheid, zonder de factoren snelheid en comfort uit het oog verliezen.

Het voor Amstelveense begrippen enorme te besteden bedrag van €. 10 miljoen is dankzij subsidies van de Stadsregio Amsterdam inmiddels verder gestegen tot €. 12 miljoen. Het geld is en wordt o.a. besteed aan aanleg en verbetering van rotondes, schoolzones, 30-km wegen, fietsstroken- en straten, verkeerslichten, fietsenstallingen, maar ook aan verkeerseducatie en –campagnes. In 2015 moet alles klaar zijn.

Want ook verkeerseducatie en campagnes blijfven een heel belangrijk aandachtspunt. Je kunt nog zo veel doen aan verkeersveiligheid, maar verkeer is nooit 100 procent veilig te krijgen. Een moment van onoplettendheid of roekeloosheid kan soms dramatische gevolgen hebben en dat wil je graag voorkomen.

Veel ongevallen zijn terug te brengen tot het gedrag in het verkeer, vaak in de eigen, bekende omgeving.                                                                                                                            Een voorbeeld? De vele ongelukken op het kruispunt bij Gondel tussen de woonwijken Waardhuizen en Middenhoven totdat daar een rotonde werd aangelegd. Auto’s knalden daar met behoorlijke snelheid tegen elkaar aan. Ongelukken die, zoals ik altijd zeg, niet werden veroorzaakt door doorgaand verkeer van Middelburg naar Heerenveen…                                                                                                                                     Nog een voorbeeld? Iemand zei onlangs tegen mij: “In België remmen ze als het verkeerslicht op oranje springt, in Nederland geven ze juist gas.”

Maar denk ook aan alle opgevoerde scooters en snorscooters. Bij 63% van alle geregistreerde ongevallen in Amstelveen tussen 2008 en 2012 waren scooters en snorscooters betrokken en in 55 procent van alle gevallen waren zij ook schuldig aan het ongeval. Bij ruim 16 procent van deze ongevallen was er sprake van ernstig letsel. Wij kunnen hier luchtig over doen en het afdoen als eigen schuld, maar voor die 16 procent betekent het vaak blijvende gevolgen voor de rest van het leven.

Als je deze cijfers zo ziet zal het duidelijk zijn waarom ik mij zo opwind over de onveiligheid van (snor)scooters en waarom ik zo fel gekant ben tegen het opvoeren. Op 8 januari schreef ik hier ook al over op mijn weblog onder titel Scooters, scooters, scooters. Het is te gemakkelijk om te zeggen “dat er maar beter gehandhaafd moet worden”. Laat ook de zogenaamde “vakhandel” hierbij zijn verantwoordelijkheid nemen en stoppen met helpen bij het opvoeren door het verwijderen van begrenzers en het leveren van opvoersets. De dooddoener van handelaren dat iedere scooterbezitter hiervoor zelf verantwoordelijk is, is flauwekul. Een (snor)scooter heeft een typegoedkeuring van de Rijksdienst Wegverkeer en als integere handelaar hoor je gewoonweg niet mee te werken aan het illegaal maken van zo een voertuig. Het zou de brancheorganisatie BOVAG sieren als ze hier iets aan zou doen.

Toch laten we in Amstelveen de moed niet zakken en we zijn volop bezig met de uitvoering van het uitvoeringsplan dat in juni 2012 door de gemeenteraad is goedgekeurd. Bij de uitvoering kom je soms tot oplossingen die op het eerste gezicht niet altijd even logisch lijken. Zo wordt mij vaak gevraagd waarom op de Keizer Karelweg bij de Graaf Aelbrechtlaan een rotonde voorrangsregeling van kracht is en het even verderop bij de Groen van Prinstererlaan anders is. De uitleg is eigenlijk heel simpel. Ook wij hadden liever op beide kruispunten de rotonderegeling gehad, maar het verkeer op de Groen van Prinstererlaan is zo veel drukker dan op de Graaf Aelbrechtlaan, dat bij een rotonderegeling de Keizer Karelweg daar in de spits volledig vast zou lopen. Er zouden dan lange files ontstaan en ook het openbaar vervoer zou vastlopen.

Ook in 2014 en 2015 zal er nog veel gebeuren om de verkeersveiligheid verder te verbeteren. Wij proberen daarbij de zeer ingrijpende werkzaamheden, zoals rotondes op doorgaande wegen, net als in de afgelopen jaren op de Van der Hooplaan en de Keizer Karelweg, in de zomervakantie uit te voeren. Daarmee wordt de verkeersoverlast in Amstelveen zoveel mogelijk beperkt.

En mocht u tijdens de werkzaamheden toch overlast ondervinden, bedenk dan wat het uiteindelijke doel is: zorgen dat we in Amstelveen het verkeer zo veilig, snel en comfortabel mogelijk maken. Kortom, zorgen dat Amstelveen niet stilstaat.

Breedtesport, breedtesport, breedtesport….

Voor een ideaal sportklimaat in Amstelveen  is breedtesport een absolute noodzaak. Met het voorbeeld van hockey in gedachte ben ik er van overtuigd dat als de basis voor een sport breed genoeg is, subtopsport en topsport daar organisch uit voortkomen. Als gemeente moet  je daarom vooral inzetten op het faciliteren van breedtesport.

In november 2009 heb ik als raadslid, met grote steun van de VVD en GroenLinks, het eerdere raadsbesluit om een internationale topsporthal te bouwen, terug kunnen draaien. Alleen voor het financieren van een “onrendabele top” van deze volleybaltempel was al 5,7 miljoen euro gereserveerd. En als de topsporthal er zou komen en er toch een verder tekort zou ontstaan, dan was het voor mij wel duidelijk dat het aan de gemeente was om weer de beurs te trekken.

Van deze 5,7 miljoen euro  werd 3,45 miljoen gereserveerd voor het renoveren van de buitensportaccommodaties aan de Sportlaan en op het park Escapade. Van de overblijvende 2,25 ging 2 miljoen naar de angstwekkend geslonken algemene reserve. De rest werd besteed aan extra fietsvoorzieningen en aan de veiligheid in P60.

Het was voor mij bijzonder om daarna als inmiddels wethouder Sport zelf de uitvoering van de renovatie te mogen uitvoeren. Onze sportvelden liggen er nu geweldig bij en ook in de financiering van onderhoud en vervanging is structureel voorzien. Dus geen discussie in de raad meer voor goot onderhoud en vervanging, bijvoorbeeld voor een toplaag van een kunstgrasveld.  Daarnaast is de verouderde Emergohal voor 1,5 miljoen opgeknapt en kan ook deze weer jaren mee.

Geweldig  hoeveel mensen deze schitterende accommodaties benutten en hoe hiermee wordt bijgedragen aan een gezond  Amstelveen. Ik denk dat het in 2009 een goede keuze van de raad is geweest om de toekomst van buitensport op deze wijze veilig te stellen.

Natuurlijk hebben sportverenigingen  nog meer wensen. Door het steeds intensiever sporten, bijvoorbeeld door het toegenomen aantal trainingen per week, blijft er vraag naar  nog meer faciliteiten. Enerzijds van de typische binnensportverenigingen, bijvoorbeeld voor turnen, basketbal en volleybal, maar anderzijds ook van de buitensportverenigingen die extra (kunstgras)velden willen of die in de winter ook binnen willen sporten. Soms is er sprake van een levendige zaalcompetitie, zoals bij hockey.

De vraag naar sporthallen neemt dus enorm toe.  Maar als je al die wensen, net als de vraag naar nog meer kunstgrasvelden, honoreert is dat onbetaalbaar. De meeste sportaccommodaties worden namelijk zwaar gesubsidieerd, zowel de sportvelden als de sport- en gymnastiekhallen. In totaal geeft Amstelveen nu al ruim 3,5 miljoen euro per jaar uit aan het subsidiëren van al die prachtige voorzieningen.

Het college en de raad zijn overtuigd van het belang van sport voor Amstelveen en de Amstelveners. Ondanks dat er enorm bezuinigd moet worden, is er niet gekort op sport. Dat betekent echter niet dat wij met zijn allen niet voor lastige keuzes komen te staan.

Vraag 1: Moeten sportverenigingen bij verdere uitbreidingswensen een grotere financiële bijdrage leveren?

Moet en kan de gemeente de groei van een vereniging onbeperkt blijven faciliteren en subsidiëren?  Je kunt wel allerlei wensen, of zelfs eisen, hebben, maar ben je dan ook bereid substantieel bij te dragen? Voor een kunstgrasveld bijvoorbeeld betaalt een club €.15.000 per jaar. De gemeente subsidieert daar bovenop nog een veelvoud van dat bedrag. Nu Amstelveen bepaald niet meer “in het geld zwemt” moeten de gebruikers, de verenigingen en hun leden dus, in de naaste toekomst voor al die wensen misschien wel een veel grotere financiële bijdrage leveren.

Vraag 2: Waar kunnen we alle nieuwe sportfaciliteiten nog aanleggen?

Als wethouder Ruimtelijke Ordening wordt ik zeer regelmatig geconfronteerd met het feit dat er in Amstelveen bijna geen goede  locaties meer te vinden zijn om die velden of sporthallen aan te leggen. Amstelveen is nu eenmaal niet van elastiek.

Vraag 3: Moeten en kunnen verenigingen niet meer gaan samenwerken of zelfs fuseren?

Veel sportaccommodaties en clubhuizen worden een groot deel van de week niet gebruikt. Voor een zo optimaal mogelijk gebruik zou een aantal verenigingen (nog) beter kunnen en moeten samenwerken. Met scholen en met welzijnsinstellingen, maar ook met elkaar, om de bestaande accommodaties zo veel mogelijk te gebruiken. In een aantal gevallen zou dit misschien tot een fusie van sportverenigingen kunnen leiden.

Vraag 4: Moet je binnen een gemeente met de omvang van Amstelveen wel zo veel sporten op een hoog niveau faciliteren?

Er staat gelukkig geen hek om Amstelveen. In Amstelveen sporten veel mensen die niet in Amstelveen wonen en er zijn ook veel Amstelveners die sporten bij niet-Amstelveense verenigingen. De vraag is naar mijn mening of Amstelveense verenigingen met bijzondere wensen, zoals een sporthal met bijzondere specificaties voor vaak maar een beperkt aantal leden, aansluiting moeten zoeken bij een vereniging in de directe omgeving.

Het lijken misschien vreemde vragen voor een wethouder Sport, maar ik ben persoonlijk van mening dat wij door financiële en ruimtelijke beperkingen de komende jaren in Amstelveen – helaas- steeds vaker bovenstaand vragen zullen moeten beantwoorden. Gezien de enorme inzet van de sportverenigingen met al die betrokken besturen en leden en het belang dat de gemeenteraad aan sport hecht, heb ik het volste vertrouwen dat zij de hierboven genoemde vragen weten op te lossen.

Eigenlijk is het capaciteitsprobleem een positief probleem waar wij heel blij mee moeten zijn.  Het betekent immers dat er heel veel gesport wordt. Ik ben dan ook absoluut niet somber over de toekomst van sport in Amstelveen. Natuurlijk kunnen dingen altijd nog beter of nog meer, maar als ik zie hoe goed bijna alles er al bij ligt, zijn wij wat dat betreft bevoorrecht. Net als met al die mensen die actief sporten, waaronder veel talenten die vanuit de breedtesport naar de top doorstoten. Dat lukt natuurlijk allemaal alleen maar dankzij de inzet van heel veel enthousiaste vrijwilligers.

De doelstelling “Amstelveen Beweegt Gezond”, met de breedtesport als basis, staat nog steeds fier overeind.

Afvalscheiding: een schone zaak

Afvalscheiding heeft deze collegeperiode het nodige teweeggebracht. Maar dankzij alle inspanningen is het afvalscheidingpercentage in Amstelveen in de afgelopen vier jaar daardoor wel van 42 naar 52 procent gestegen. Dit is een belangrijke bijdrage aan een beter milieu.

Vanaf 2010 is er een intensieve campagne gestart om meer gescheiden afval in te zamelen. Deze bestond enerzijds uit veel meer communicatie over nut en noodzaak om het huisafval te scheiden en anderzijds door het introduceren van drie minicontainers per huishouden en het verbeteren van de inzameling van plastic. Wel een hele boel containers in je voortuin, maar het heeft allemaal tot nu toe tot goede resultaten geleid.

Wat is dat afvalscheidingpercentage eigenlijk?                                                                                                                                       Dat is de mate waarin afval gescheiden wordt opgehaald. Naarmate dit percentage stijgt, blijft er steeds minder restafval over. Dus als het scheidingspercentage 52 is, is het restafval, alles wat er nog over blijft, 48% van het totale huisvuil.                                               In 2010 is in het beleidsplan 2010 – 2015 de doelstelling van 55% in 2015 geformuleerd. Dit moet zeker haalbaar zijn met aanvullende communicatiecampagnes in 2014 en 2015.

Wrang is het wel om te constateren dat in de armste landen het afval het beste gescheiden wordt, omdat bijna alles wat wij hier als restafval weggooien, in die landen nog geld opbrengt. Alleen ontbreekt het dan wel aan middelen om het restafval goed te verwerken, waardoor het toch vaak een geweldige troep op straat is. Naar aanleiding van een werkbezoek in november 2013 aan onze zusterstad Villa El Salvador heb ik daar al over geschreven.

Afvalscheidingstation in Villa El Salvador, Peru

De komende jaren kan het scheidingspercentage in Amstelveen nog wel verder omhoog, door voortdurende communicatie en bijvoorbeeld door de minicontainer voor restafval te vervangen door wijkcontainers. Met uitzondering van die minicontainer voor het restafval, dus één container minder in de tuin, blijft dan verder alles onveranderd. In een paar nieuwe wijken gebeurt dit zogenaamde “omgekeerd inzamelen” al, met zeer goede resultaten. Maar de afspraak met de raad is dat we eerst de huidige afvalinzameling, die pas in 2013 voor het eerst overal geïmplementeerd is, zeker tot eind 2015 een kans geven, voordat de Amstelveners weer met iets nieuws worden geconfronteerd.

Als je eenmaal je afval begint te scheiden, helemaal als je het plastic goed apart houdt, zie je hoe weinig restafval er eigenlijk over blijft. Persoonlijk vind ik het nu bijna een sport om zo min mogelijk restafval over te houden. En ik hoor van anderen dat zij dat ook zo voelen.

Wordt na inzameling alle vuilnis weer op één hoop gegooid?                                                                                                                                       Nee, absoluut niet. De primaire doelstelling is immers bijdragen aan een schonere wereld. Dit is een hardnekkige mythe, maar het is wel onzin.

Levert afval scheiden ook financieel nog iets op?                                                                                                                                                   Het scheiden van afval heeft ook nog financiële voordelen. Al was het alleen al omdat de gemeente voor verschillende soorten afval verschillende bedragen betaalt of krijgt. Opdracht van de gemeenteraad is dat de afvalinzameling kostendekkend moet zijn. Dus geen verlies, maar ook geen winst voor de gemeentekas.

Voor de duidelijkheid de opbrengsten en kosten even op een rij:

• Restafval wordt bij het Afvalenergiebedrijf in Amsterdam verbrand en dat kost gewoon veel geld.
• GFT afval (groente, fruit, tuinafval) wordt bij de Meerlanden in Rijssenhout omgezet in o.a. compost, warmte, warm water en groengas. Dat kost minder dan restafval, een nuttige besparing, niet alleen financieel, maar ook voor het milieu. Op 13 april 2012 heb ik op mijn weblog hierover geschreven. 
• Plastic afval is min of meer kostenneutraal, dus het kost niets, maar we verdienen er ook niet aan
• Papier tenslotte levert nig steeds een aardig bedrag op.

Het is duidelijk dat afval scheiden ook financieel wel degelijk loont.                                                                                                                                                  Door het huidige afvalscheidingpercentage hebben we de afvaltarieven in deze collegeperiode gelijk kunnen houden en voor eenpersoonshuishoudens zijn ze zelfs gedaald. Onze afvaltarieven behoren tot de laagste in de regio. Goed te bedenken dat wij dat in dat tarieven ook nog het spoelen van de containers zit. Amstelveen is een van de drie of vier laatste gemeenten in Nederland die nog vuilnisbakken spoelt, uit milieuoverwegingen overigens wel met gebruikt water uit het zwembad De Meerkamp. 

Maar veel belangrijker is dat wij met zijn allen iets doen aan de enorme hoeveelheid afval die wij, ook met zijn allen, produceren. In deze wereld zijn we bezig langzaamaan om te komen in ons eigen vuil. Alles wat wij kunnen doen om te voorkomen dat wij met ons eigen afval het milieu nog verder belasten en verpesten is de moeite waard. Gelukkig is dat ook voor veel Amstelveners minstens net zo belangrijk als een laag tarief.

Kortom, afvalscheiding is een schone zaak!

Parkeren: een hoofdpijndossier

Parkeren, de nachtmerrie van veel wethouders, was ook in Amstelveen een hoofdpijndossier. Dat begon al in de vorige collegeperiode, waarin elk jaar een steeds groter verlies op parkeren werd gemeld. En elk jaar werd weer beloofd dat er het volgende jaar geen verlies zou zijn, maar het werd alleen maar erger.

Het werd dus hoog tijd om de mouwen op te stropen. De opdracht van de raad was immers duidelijk: kostendekkend, dus geen winst of verlies. Daar kwam in deze periode nog bij: digitaliseren.

Wat hebben digitaliseren en kostendekkend met parkeren te maken?Digitaliseren is een absolute voorwaarde om de kosten – en daarmee de tarieven – te beheersen. Al met al een lastige, maar voor bewoners ook pijnlijke operatie. Want het was direct duidelijk dat de tarieven voor de bewoners en vooral van hun bezoekers in vergunningsgebieden in ieder geval verhoogd moesten worden. Je hoeft geen Einstein te zijn om te begrijpen dat dit met onbeperkt geldige bezoekerskaarten van €. 16,60 per jaar (nog geen €. 0,32 per week) niet uit kan. Bovendien leidt het al snel tot “oneigenlijk gebruik” door mensen die kennelijk iedere werkdag van 9.00 tot 18.00 uur op bezoek zijn. Terwijl het er toch juist om gaat dat bewoners en hun bezoek kunnen parkeren, ook in het Stadshart.

De bewoners van het Stadshart vonden de voorgestelde oplossingen onvoldoende en het leidde tot verhitte discussies en heftige emoties. Ik leerde overigens wel een aantal mij onbekende woorden, zoals “usurpator”. Kennelijk van een ijdele classicus die een interessant woord wilde gebruiken. Ik moest het ook opzoeken, maar het staat voor een illegale machtsgreep…

Hadden de bewoners nog wat te vertellen?                                                                    Uit de bewoners is een werkgroep samengesteld waarmee ongeveer zes maanden overlegd is. Een lastige klus voor onze ambtenaren, want een aantal mensen wilde eigenlijk helemaal niets veranderen. Maar er is goed geluisterd, hard gewerkt en voor alle vragen naar oplossingen gezocht.  Zo veel als mogelijk is dit in ons parkeersysteem verwerkt en op 13 maart 2013 heeft de raad met het aangepaste voorstel ingestemd.  Uiteindelijk hebben we nu het meest uitgebreide parkeersysteem van het land. Uit heel Nederland komen gemeentes kijken hoe we het in Amstelveen aanpakken.

Maar wat is er voor de bewoners nu zoal veranderd?

• Bewonersvergunningen en bezoekersvergunningen zijn gedigitaliseerd en kunnen zowel digitaal als aan de balie van het gemeentehuis aangeschaft worden.
• De oude bezoekersvergunningen met tijdschijf (max. 2 per huishouden) zijn vervangen door bezoekersvergunningen (max.5 tegelijk per huishouden). Bezoek kun je zowel bij een parkeermeter als via internet of smartphone aanmelden.
• Speciale regelingen voor o.a. mantelzorgers en artsen en tandartsen met een praktijk in het Stadshart.
• Parkeren voor niet-vergunninghouders in die gebieden is niet langer verboden, maar kost nu wel €. 16,00, of je er nu 20 minuten staat of de maximale vier uur. Kortom, een “ontmoedigingstarief” en je moet wel gek zijn om dan niet bij een gewone parkeermeter of in een parkeergarage te parkeren. Maar het is wel een systeem waardoor we beter kunnen handhaven en door hogere opbrengsten bij overtreding de bewonerstarieven in de hand kunnen houden.

Kunnen de tarieven dan omlaag?                                                                                        De eerste resultaten zijn zo goed dat we het liefst de tarieven voor de bewonersvergunning per 1 januari 2014 wilden verlagen, maar de afspraak met de raad is eerst alle investeringen in het nieuwe parkeersysteem af te lossen. In 2014 zal dit, zoals het er nu uit ziet, een feit zijn. Per 1 januari 2015 kunnen die tarieven dan omlaag. Zoals eerder gezegd, uitgangspunt is niet winst voor de gemeente maar kostendekkendheid en de laagst mogelijke bewonerstarieven.

En is de hoofdpijn wat gezakt?                                                                                            Helaas is het niet gelukt om iedereen tevreden te stellen met het nieuwe parkeersysteem. Het is namelijk onmogelijk om alle wensen van belanghebbenden zoals bewoners, winkeliers, medische dienstverleners, kerken en al die andere partijen te honoreren. Natuurlijk zijn er in het begin nog wat kinderziektes. Alle serieuze klachten worden door de ambtenaren meteen opgepakt en waar het kan opgelost.                                                          En er zijn elke keer weer ontwikkelingen waardoor er weer nieuwe parkeerproblemen ontstaan. Zoals de invoering van betaald parkeren in het zuidelijke deel van Buitenveldert, waardoor de parkeeroverlast langs onze twee belangrijkste openbaar vervoerverbindingen, de Beneluxbaan en de Keizer Karelweg, is toegenomen.

Parkeren blijft in Amstelveen, zoals dat zo mooi heet, een uitdaging. Maar de hoofdpijn is ieder geval weg.

4 jaar wethouder: een fluitje van een cent

Foto: Amstelveenweb.com

Een fluitje van een cent? Nee, natuurlijk niet. Hard werken en veel uren maken, maar elke keer weer prachtig en dankbaar als je als wethouder iets voor Amstelveen bereikt. 

Over vier weken, op 19 maart, zijn de gemeenteraadsverkiezingen en daarmee komt er ook een einde aan mijn vier jaar wethouderschap namens Burgerbelangen Amstelveen (bbA). Een goed moment om terug te blikken op de dingen die wel, maar ook de dingen die niet tot stand zijn gekomen.

Met een portefeuille waarin o.a. parkeren, verkeer, groen, cultuur, sport, afval, gladheidbestrijding en ruimtelijke ordening zitten, is er de afgelopen vier jaar genoeg gebeurd, zowel binnen als buiten het gemeentehuis.

Dit is in principe niet alleen mijn eerste, maar ook mijn laatste periode als wethouder. Ik vind dat je tijdig plaats moet maken voor een volgende generatie. En dat moment is nu aangebroken.                                                                                                                                  Mijn partij, bbA, heeft uitstekende jongere kandidaten voor deze eervolle en veeleisende functie. Maar in geval van nood ben ik beschikbaar.

Al eerder heb ik gezegd dat ik in de volgende raadsperiode niet in de raad wil terugkeren. Ik vind dat je als oud-wethouder niet in de raad moet terugkeren. Deze raadsperiode heeft mij in deze mening gesterkt. Het leidt tot ongemakkelijke situaties. Voor jezelf, voor de collega-raadsleden, voor de nieuwe wethoudersploeg en voor de ambtenaren.              Daarom sta ik, op eigen verzoek, als lijstduwer, op de laatste plek op de lijst van bbA.

Tot aan de verkiezingen kijk ik via mijn weblog terug op de afgelopen vier jaar. Dat ik daarbij niet volledig zal zijn is zeker, maar u hoeft zich geen zorgen te maken dat het alleen maar een ronkend verhaal zal zijn.

Bron: RTV Amstelveen

Scooters, scooters, scooters…

“Snorscooters van fietspad” kopten landelijke kranten naar aanleiding van een uitspraak van burgemeester Van der Laan van Amsterdam.

Eerder al deed mijn Amsterdamse collega Eric Wiebes de nodige uitspraken over de overlast door (snor)scooters. Ik sta vierkant achter de initiatieven van Amsterdam om de verkeersonveiligheid, veroorzaakt door (snor)scooters, waar mogelijk te verminderen.

Want als je de zaken op een rij zet is het eigenlijk te gek voor woorden: zowel lokaal als landelijk wordt er heel veel gedaan om de verkeersveiligheid te vergroten en letselschade te verminderen, maar scooterrijders blijven daarbij helaas nog buiten schot. En dat terwijl in Amsterdam scooters, slechts 1 procent van de verkeersdeelnemers, verantwoordelijk zijn voor 16 procent van de ongelukken, al dan niet met soms zwaar persoonlijk letsel.

Laten we vooral niet denken dat alle scooterproblemen bij de gemeentegrens van Amsterdam ophouden en dat in Amstelveen de scooterwereld er veel rooskleuriger uit ziet, want ook in Amstelveen geldt:

• Snorscooters zijn breder dan fietsen en hebben daardoor bij het passeren vaak (te) weinig ruimte; veel fietspaden zijn vaak simpelweg te smal voor de combinatie van fiets en snorscooter.
• Snorscooters hebben een te groot snelheidsverschil ten opzichte van de gewone fietser
• Snorscooters geven de berijder vaak een onterecht “king of the road” gevoel  ten opzichte van de fietser
• Er is voor berijders van snorscooters geen helmplicht, ondanks dat ze al gauw 30 kilometer rijden, met alle kans op hoofdletsel bij een ongeval; raar als je bedenkt dat racefietsers bij zo een snelheid wel een helm dragen
• Snorscooters zijn vaak ontdaan van hun snelheidsbegrenzer, soms met hulp van een “vakhandelaar” die hiervoor gek genoeg niet strafbaar is
• Scooters zijn vaak voorzien van opvoersets, soms met hulp van een “vakhandelaar” die hiervoor gek genoeg niet strafbaar is
• De pakkans met en (snor)scooter is door gebrek aan mankracht beperkt
• De sancties bij constatering van gerommel aan de afstelling van een (snor)scooter zijn niet afschrikwekkend genoeg

Al met al genoeg redenen om te pleiten voor een nieuwe regelgeving voor (snor)scooters en vakhandel, inclusief sancties die ook daadwerkelijk afschrikken. Dit alles opdat het aantal ongevallen, vaak met afschuwelijk persoonlijk letsel, drastisch wordt verminderd. Dat daarbij snorscooters als gewone scooters worden behandeld, naar de rijbaan worden verwezen inclusief helmplicht, lijkt onontkoombaar.

Ik ben dan ook van mening dat wij in Amstelveen, waar tussen 2012 en 2015 bijna €. 12 miljoen in onze wegen, en in verkeersveiligheid in het bijzonder, wordt geïnvesteerd, de initiatieven van Amsterdam om de veiligheid van fietsers, voetgangers en berijders van (snor)scooters te verbeteren, moeten steunen.

En als de Europese en Nederlandse wetgeving wat betreft de uitstoot van brommers en scooters, net als bij auto’s en vrachtwagen, ook nog wordt aangescherpt, wordt het niet alleen een veiligere, maar ook nog een schonere wereld! Want volgens een onderzoek van de Fietsersbond en de Universiteit Utrecht stoten brommers en scooters met 2-takt motoren per seconde meer ultrafijnstof uit dan vrachtwagens, en twee keer zo veel als een gemiddelde auto…

12.000 Amstelveense huishoudens gratis naar Cobra museum

Door een samenwerking van het  Cobra museum, woningstichting Eigen Haard en de gemeente Amstelveen ontvangen alle Amstelveense  huurders van Eigen Haard een uitnodiging voor maximaal vier personen om in de kerstperiode gratis het museum te bezoeken.

Het Cobra museum voor moderne kunst in Amstelveen is een prachtig museum met een zeer goede reputatie en heel bijzondere exposities. Tentoonstellingen waarvoor bezoekers uit heel Nederland en ook uit het buitenland speciaal naar Amstelveen komen. Toch is, figuurlijk, de drempel zo hoog dat vooral  veel volwassen Amstelveners er nooit of bijna nooit komen. Alle reden om te proberen dit te veranderen.

Amstelveen heeft een fantastisch cultuureducatie programma voor scholieren waardoor kinderen al op jonge leeftijd kennis maken met verschillende vormen van kunst en cultuur. In dat programma zit natuurlijk ook het Cobra museum. De huidige gedeputeerde cultuur van Noord-Holland, Elvira Sweet, roemt regelmatig dit programma. Ook de buurgemeenten Aalsmeer en Uithoorn nemen er aan deel . En terecht, want mede door een bijzonder goede samenwerking tussen de directies van de verschillende prachtige culturele instellingen in Amstelveen functioneert het geweldig en vinden kinderen het ontzettend leuk om mee te doen.

Maar toch bleef er de afgelopen jaren iets bij mij knagen. Tijdens mijn parttime werk als docent aan de Hogeschool van Amsterdam / HES in de twee jaren voorafgaand aan mijn wethouderschap bleek een aantal HBO-studenten nog nooit in een museum te zijn geweest.  Dus vroeg ik mij af: Hoe verlaag je de drempel van deze “cultuurtempel” waardoor zo veel mogelijk mensen kunnen genieten van de prachtige tentoonstellingen.

Eigenlijk heel simpel: door een samenwerking tussen de woningcorporatie Eigen Haard, het Cobra museum en de gemeente kun je  in een keer ongeveer 12.000 huishoudens in Amstelveen bereiken.  Ongeveer een kwart van alle huishoudens. Gelukkig waren zowel Eigen Haard als het Cobra museum enthousiast om mee  te werken en nu is het dan zo ver.

In het tijdschrift van Eigen Haard, oplage circa 60.000, staat als een van de kersttips een bezoek aan de tentoonstelling “De rechte lijn is goddeloos” in het Cobra van de beroemde Oostenrijkse kunstenaar Hundertwasser. Een bijzondere tentoonstelling die inmiddels al 40.000 bezoekers heeft getrokken.

Maar daarmee ben je er natuurlijk nog niet. Cobra en Eigen Haard waren meteen in om speciaal voor de 12.000 Amstelveense huurders van Eigen Haard bij het tijdschrift een uitnodiging voor maximaal vier personen om in de kerstperiode gratis het museum te bezoeken, mee te sturen. En Eigen Haard is zo enthousiast over deze actie dat zij, als het een succes is in Amstelveen, wil  kijken of aan dit initiatief een vervolg gegeven kan worden en dan niet alleen in Amstelveen!

Hopelijk komen veel huurders van Eigen Haard met hun familie of vrienden naar het Cobra. Want dan zullen de drempels van het Cobra en hopelijk ook van andere musea  echt gaan verdwijnen.

Want kunst en cultuur is van en voor iedereen. En dat geldt zeker in Amstelveen.

Schouwburg Amstelveen: nog één keer de nieuwe toneeltoren

Er is inmiddels al veel gezegd en geschreven over de vernieuwde toneeltoren en het vergroten van het toneel van Schouwburg Amstelveen. Maar beelden zeggen vaak meer dan 1.000 woorden.

Het begon met uitvoerige besprekingen in raadscommissie en raad in het voorjaar van 2012 over een investering door de gemeente van bijna 1 miljoen euro in het verhogen, vergroten en vernieuwen van het toneelhuis. Een lastig besluit in een tijd van grote bezuinigingstaken, maar absoluut noodzakelijk om het theateraanbod in Amstelveen op niveau te houden en, zoals ik altijd zeg, te zorgen dat de Schouwburg niet afglijdt naar het niveau van een dorpstheater.

Vervolgens dit jaar de bouw en daarna een serie openingsvoorstellingen waarbij het ook voor de aarzelaars en tegenstanders duidelijk werd wat de meerwaarde van de vergroting van het podium met 3 meter en het verhogen van de toren met meer dan 7 meter is.

Wat er allemaal gebeurd is in en op de Schouwburg Amstelveen is goed te zien op het filmpje van de Schouwburg.

Stedenband met een stad in Peru, zin of onzin?

Afgelopen maand was ik samen met drie Amstelveense ambtenaren in Villa El Salvador in Peru, een stad waar Amstelveen al 16 jaar een stedenband mee heeft. Voor vertrek was ik uiterst kritisch over de zin van deze stedenband en ik heb pas na lang aarzelen besloten te gaan. Die aarzeling was logisch, want ik had, net als heel veel Nederlanders, veel twijfels over de zin van zo een stedenband.

Maar na terugkeer ben ik overtuigd van het belang, juist omdat hier eigenlijk meer sprake is van kennisuitwisseling dan van een klassieke stedenband. Niets mis mee, als je daar maar duidelijk over bent.

Doel van het verblijf was afronding van twee projecten en de voortgang bespreken van een lopend project. Gelukkig uiterst concrete projecten, waarvan de resultaten ook goed zichtbaar en meetbaar zijn. En een stad met inmiddels tegen de 500.000 inwoners, die in 1971 in woestijnachtig gebied bij de hoofdstad Lima gesticht werd door een aantal straatarme Peruanen die een stuk zand- en rotsgrond kraakten, heeft behoefte aan concrete en direct toepasbare projecten.

De twee projecten die tijdens ons bezoek werden afgerond waren een pilot project om de arbeidsparticipatie van gehandicapten te bevorderen en de opzet van een netwerk voor jongeren met leiderschapskwaliteiten. Dat klinkt in eerste instantie een stuk zweveriger dan het nog volop lopende project over afvalmanagement, met een focus op afvalinzameling en afvalscheiding. Maar niets is minder waar, de doelstellingen zijn concreet en de resultaten zijn direct toepasbaar en meetbaar.

Ik wil graag binnenkort uitgebreider in gaan op  deze drie projecten, maar daar op vooruitlopend geeft een kort interview met RTV Amstelveen op 20 november j.l. al een goede, zeer beknopte samenvatting van het nut van de stedenband met Villa El Salvador.

Metropole Orkest treedt toch op in Amstelveen!

Op zondag 27 oktober om 13.00 uur heeft elke Amstelvener  de kans om het Metropole Orkest gratis te zien en te horen in Schouwburg Amstelveen. RTV Amstelveen maakt een tv-registratie zodat alle Amstelveners het weekend daarna het optreden ook thuis nog kunnen zien.

Precies tijdens het geplande optreden van het Metropole Orkest op het Stadspleinfestival op 14 september viel de regen met bakken uit de hemel. Ondanks de overkapping van het podium was het onmogelijk om een concert te geven. Het weer was  te slecht om de vaak bijzondere en kostbare klassieke instrumenten aan bloot te stellen.

De teleurstelling was enorm groot, zowel bij de vele Amstelveners die speciaal voor dit optreden naar het Stadsplein waren gekomen als bij de organisatie en het orkest. Dit schreeuwde om een herkansing.

Terwijl de instrumenten en apparatuur nog werden ingepakt, zijn we om de tafel gaan zitten om te kijken hoe we het orkest met solisten op een ander moment toch nog naar Amstelveen konden krijgen. Met we bedoel ik Dominique Deutz van de Schouwburg, Gerard Lohuis van P60, het management van het Metropole Orkest en de gemeente Amstelveen. Maar het was wel duidelijk dat dit concert dan wel “ergens” binnen moest gebeuren.

De grote zaal van Schouwburg Amstelveen leek de meest logische plek, maar die was tot eind oktober nog niet beschikbaar  in verband met de renovatie en verhoging van de toneeltoren van de Grote Zaal. Gelukkig bleek alles in positieve zin samen te vallen op zondag 27 oktober. Het Metropole Orkest is die middag beschikbaar en de Grote Zaal is nog niet officieel geopend, maar de dag er voor is er een “generale” met de kindervoorstelling van Bob de Bouwer. Leuke bijkomstigheid is dat het die dag ook mogelijk is om een rondleiding in Schouwburg Amstelveen te krijgen, waarbij iedereen kan zien wat er allemaal moest gebeuren om de Grote Zaal weer geschikt te maken voor de volgende decennia.

Het Metropole Orkest was bereid op zeer speciale voorwaarden op te treden en ook Unibail-Rodamco, de eigenaar van een groot deel van het Stadshart, levert een bijdrage. En laat zich niemand zich zorgen maken, het Metropole Orkest zal de 27^e oktober met een fantastisch optreden haar reputatie volledig waar maken. Tijdens die middag in Schouwburg Amstelveen speelt het orkest o.a. stukken uit de musical Annie en de Magical Mystery Tour Beatles Sing a long. Gasten zijn Tim Knol, de 23 jarige singer/songwriter uit Hoorn die met zijn liedjes en stem voor uitverkochte zalen stond; Bertolf Lentink (1980), liedjesschrijver, multi-instrumentalist en zanger uit Zwolle die in 2010 de Zilveren Harp won en Leona Philippo, in december 2012 de winnaar van de derde editie van de talentenjacht The Voice of Holland.

Al met al ben ik er trots op dat het met inzet van velen allemaal is gelukt en ik hoop dat Amstelveen er zondag de 27^e , of daarna via RTV Amstelveen, van zal genieten!

Voor wie het allemaal live wil bijwonen,  vanaf vandaag zijn er maximaal 4 gratis kaarten per persoon op te halen bij de kassa van Schouwburg Amstelveen. De openingstijden van de kassa zijn: di t.m za van 12.30 uur tot 15.30 uur en van 19.00 uur tot 20.30 uur. Zondag van 11.00 uur tot 15.30 uur. Let op! Vol is vol, dus wacht niet te lang met het ophalen van kaarten!

RTV Amstelveen maakt een registratie van een uur van deze voorstelling die te zien is van za. 02-11 19.00 uur tot ma. 04-11 19.00 als onderdeel van de dagelijkse uitzendingen (Ziggo kanaal 42).